Dział: Artykuły

Dobre i skuteczne planowanie własnej pracy to niezwykle ważny obszar profesjonalnej działalności pedagoga i psychologa szkolnego. Przede wszystkim chroni przed rutyną i zawodowym marazmem. Pozwala zarządzać sobą w czasie, czyli decydować, co w danym momencie robimy, a czego nie – i co najważniejsze: zaplanować, czym będziemy się zajmować w przyszłości. Umożliwia również dokonywanie niezbędnych modyfikacji, gdy zmieniają się przepisy Prawa oświatowego albo pojawiają się nowe problemy w szkolnej społeczności czy występują niespodziewane uwarunkowania lub środki realizacji zaplanowanych działań. Nie bez znaczenia jest także uzyskanie jasnego obrazu na temat roli, jaką odgrywa się w swojej placówce, a w razie konieczności – podjęcie decyzji o wprowadzeniu koniecznych zmian.

„Odkrycie źródła siły w samym sobie jest w konsekwencji najlepszą przysługą, jaką możemy wyświadczyć innym ludziom”.
Rolo May

Superwizja jest pojęciem obecnym w psychologii oraz psychoterapii. Co daje superwizja psychologowi i psychoterapeucie? Po pierwsze spełnia on w ten sposób niezbędny wymóg, przygotowując się do pracy lub pracując w zawodzie, po drugie otrzymuje przestrzeń do rozwoju. Praca z ludźmi i dla ludzi polegająca na stałym kontakcie z nimi oraz budowaniu i utrzymywaniu relacji niezwykle absorbuje. W wielu innych dziedzinach, oprócz psychologii i psychoterapii, także funkcjonują superwizje, między innymi w pracy socjalnej. Czy pracownicy oświaty mają możliwość superwizowania swojej pracy? 

Komentarz psychologa do publikacji MŁODE GŁOWY. Otwarcie o zdrowiu psychicznym. Raport z badania dotyczącego zdrowia psychicznego, poczucia własnej wartości i sprawczości wśród młodych ludzi w Polsce.

Raport MŁODE GŁOWY powstał na zlecenie Fundacji Unaveza, a próbę badawczą stanowiło 184 447 osób z całej Polski. Publikacja ujrzała światło dzienne w kwietniu tego roku i nadal rezonuje wśród rodziców, specjalistów, terapeutów, wychowawców. Jak wynika z raportu, 52,4% badanych ze szkół podstawowych i średnich wskazało, że odczuwa brak motywacji do działania, 28% zadeklarowało brak chęci do życia, a cztery osoby na dziesięć myślały o podjęciu próby samobójczej1. Alarmujące statystyki dobitnie pokazują pogłębiający się kryzys zdrowia psychicznego, jaki obserwujemy co najmniej od czasów pandemii. 

Każda profesjonalnie wykonywana praca, szczególnie pedagogiczna, najpierw wymaga planowania, następnie zaś podsumowania, czyli rozliczenia się z realizacji powierzonych zadań. Taki wymóg zapisany jest zazwyczaj w statucie szkoły czy placówki, w rozdziale poświęconym zakresowi zadań i obowiązków nauczycieli. Skoro tak nakazuje wewnątrzszkolne prawo, to warto z tego zadania wywiązać się odpowiedzialnie.

Coraz częściej mówi się o wypaleniu zawodowym osób dorosłych z wieloletnim stażem zawodowym. Jednak okazuje się, że doświadczenie wypalenia dotyka również młodsze osoby, w tym nastolatki. Jaka jest przyczyna pojawienia się tego zjawiska psychologicznego u uczniów szkół podstawowych i ponadpodstawowych? Na czym polega syndrom wypalenia szkolnego u dzieci?

Zbliżający się koniec roku szkolnego zwiastuje konieczność rozliczenia się ze swojej pracy. Nauczyciele i szkolni specjaliści szykują się do opracowania różnych dokumentów, nie zawsze mając świadomość, które z nich rzeczywiście wymagane są przepisami prawa oświatowego, a które – biurokratycznym wymysłem dyrektora, zapisanym często w statucie placówki, jako obowiązek. Warto więc pamiętać, że już w listopadzie 2021 r. szkoły otrzymały ministerialny wykaz 51 czynności dokumentacyjnych niewymaganych prawem, a jedynie niepotrzebnie obciążających nauczycieli. Wśród nich jest m.in. pisanie sprawozdań z udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Niestety w tym wykazie nie ma oceny efektów tej pomocy. Jaki jest tego powód?